De gerenommeerde krant De Standaard houdt op te verschijnen. De 20.000 abonnees hebben per kaart bericht gekregen: "Tot ons leedwezen moeten wij u mededelen dat De Standaard op last van hogerhand, tot nader order niet zal verschijnen."
Uitleg wordt er verder niet gegeven. Ogenschijnlijk is het papiertekort de oorzaak: het dagblad werd een jaar geleden al teruggebracht tot een weekblad. Het Parool speculeert dat de bezetter de krant niet pro-Duits genoeg vond.
Daarnaast is de krant, opgericht in 1872 door Abraham Kuyper, slachtoffer geworden van een richtingenstrijd. Er waren sommigen op de christelijke redactie die vonden dat er tot op zekere hoogte met de bezetter moest worden samengewerkt, omdat de overheid door God gegeven is.
Anderen waren daar principieel op tegen. Veel van deze medewerkers en lezers stapten daarom over naar het illegale Trouw, dat wel in verzet kwam tegen de Duitsers.
Publicatieverbod
Ondanks de bereidwillige opstelling werd de krant toch enkele keren berispt door de bezetter: in 1940 kreeg De Standaard een publicatieverbod van acht weken omdat het de Duitsers van onwaarheden betichtte. Ook werd NSB-propagandist Max Blokzijl als toezichthouder aangesteld. Hoofdredacteur Colijn nam daarop afscheid van het blad.
Of de verwachte bevrijding betere tijden voor De Standaard zal betekenen is de vraag. Er zijn Trouw-medewerkers die vinden dat deze verzetskrant maar het lijfblad van de Anti-Revolutionaire Partij moet worden. Bovendien dreigt er dit keer een publicatieverbod van Nederlandse zijde, omdat men de krant bleef uitgeven tijdens de oorlog.
